برای مناطقی که چنین سنگدانه‌هایی وجود دارد، سیمان با قلیایی کم توصیه شده است.
دو نوع مکانیزم برای هیدراتاسیون سیمان پرتلند عنوان شده است. هیدراتاسیون درون محلولی، شامل تجزیه ترکیبات بی‌آب به یون‌های تشکیل‌دهنده‌شان و تشکیل هیدرات‌ها در محلول، که به دلیل حلالیت کم آنها، رسوب نهایی هیدرات‌ها از محلول فوق اشباع می‌شود.
این خصوصیات باعث می‌شود که سازه‌های بتنی دارای استحکام بالا و دوام طولانی‌مدت باشند، که برای ایجاد ساختمان‌های مقاوم در برابر بارهای مختلف، از جمله زلزله و باد، ضروری است.
شکل کمتر رایج سیمان، سیمان غیر هیدرولیک است، مانند آهک مرده (اکسید کلسیم مخلوط شده با آب)، در اثر کربناته شدن در تماس با دی‌اکسید کربن، که در هوا وجود دارد، سخت می‌شود.
نمودار رابطه بین فرایند شیمی هیدراتاسیون خمیر سیمان پرتلند معمولی و پدیده‌های فیزیکی سفت‌شدگی، گیرش و سخت‌شدگی تدریجی همراه با کاهش متناظر تخلخل و تراوایی را نشان می‌دهد. تأثیر مشخصات سیمان بر مقاومت و حرارت هیدراتاسیون
طبق مکانیزم دیگر که هیدراتاسیون توپوشیمیایی یا هیدراتاسیون حالت جامد سیمان نامیده می‌شود، واکنش‌ها مستقیماً بدون وارد شدن در محلول لینک منبع در سطح ترکیبات سیمان بدون آب تبلور انجام می‌پذیرند. با توجه به مطالعات انجام شده روی خمیرهای سیمان در حال هیدراتاسیون، به نظر می‌آید که مکانیزم هیدراتاسیون درون محلولی در مراحل اولیه هیدراسیون سیمان غالب است.
داده‌های متعارف تأثیر نرمی بر مقاومت در شکل بالا نشان داده شده است.
تأثیر شکل‌گیری محصولات هیدراتاسیون روی زمان گیرش، تخلخل، تراوایی و مقاومت خمیر سیمان
درباره ما
خاک رس و سنگ رس، به جای کوارتز و ماسه سنگ، منابع ترجیحی سیلیس بیشتری در مخلوط مواد خام برای به دست آوردن سیلیکات‌های کلسیم هستند، زیرا سیلیس کوارتزی به راحتی واکنش برقرار نمی‌کند.
در این مرحله، مواد افزودنی مانند گچ، سنگ گچ، پوسته زغال و یا سایر مواد به کلینکر آسیاب شده اضافه می‌شوند.
عکس ذره‌بینی از یک نمونه کلینکر پرداخت شده، با استفاده از میکروسکوب انعکاس نوری
آلومینا یک ماده مقاوم در برابر اثرات مخرب مواد شیمیایی نظیر خوردگی است. استفاده زیاد از این ماده درون سیمان، مقاومت در برابر هوای بسیار سرد را افزایش می‌دهد.
از کاربردهای اصلی سیمان پرتلند پوزولانی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: